Meer liefde, meer punten (Of waren het pinten?)

Met dank aan fotograaf Vassilios (Opvallend: deputy Anthony houdt zich trouwer aan het Dikken Bal-kleurenschema dan fancy speler Swinnijn)

Tijd voor een update. Want die laatste, objectieve maar eerder negatieve berichtgeving mag eindelijk plaats maken voor echte, waardevolle dikke ballen. Uitzonderlijke ballen. Stuk voor stuk. Maar nu ook met het besef dat we allemaal in hetzelfde scrotum hangen.

Sweet Valentine

Na de blamage tegen rechtstreekse concurrent Metallurg Rits (3 – 10, jeweetwel), heeft het team zich herpakt. Te beginnen met een vroegtijdig Valentijnsgeschenk op 10 februari: een dikverdiende © overwinning tegen Sheffield Tuesday.

Karakter, inzet en zelfs een beetje tactiek. Dikken Bal stond na de blamage steviger dan ooit in zijn voetbalschoenen. Gebrul en gekak werd vervangen door (a) intra-team coaching (met af en toe nog een snuifje verdampte k*klucht), (b) een ontelbaar aantal onzichtbare assists, (c) gevoel voor opoffering (met dank aan Efrems dikke ballen en Jelles zwakke pezen) en (d) een welverdiende pint na de punten. Lesson learned.

Doelpuntenlozing

En zelfs meer dan dat. De ploeg blijft groeien. Zoals blijkt uit de cijfers. Het doelpuntenverschil in de laatste wedstrijden van het seizoen blijft krimpen. De rijzende ster aan het Brusselse zaalvoetbalfirmament haalt nu ook punten binnen op karakter.

De buzzer beater tegen Shotakoté van onze JP is nu al een memorabel keerpunt in de ontwikkeling van een ijzersterke (winnaars?)mentaliteit. De ploeg hapte naar lucht na een wedstrijd met dikke inzet, looplijnen en -acties. En toen gebruikte onze spits zijn kathedraal van een lichaam om te imponeren aan het penaltypunt van de tegenstander. Met succes (en een beetje assistentie van de hand van God). De 4-4 scoren op het laatste fluitsignaal bezorgde de volledige ploeg een collectief orgasme vanjewelste – 2.450.000.000 zaden (oftewel 350 miljoen per lid). Geen enkele tegenstander overleeft dit.

Ze blijven komen

Rechtstreekse concurrent Intoxicoche kreeg afgelopen maandag ook een dosis een het aangezicht in de match van de waarheid. Een propere en hardbevochten overwinning levert een kritieke driepunter op. Maar helaas moet Dikken Bal nu ook zijn wonden likken. De rekening was niet onaardig, en werd deze keer betaald door Peesscheurke, zoon van Jelle.

Niet getreurd. Onze scherpschutter met 7 longen komt zeker snel terug. En met 7 punten op 18 in de laatste zes wedstrijden staan de helden weer net boven de degradatieplaatsen. Kloterij heeft plaats gemaakt voor dikke, volwassen ballen. Die zullen nog een paar punten pakken om het behoud te verzekeren. Daar twijfelt niemand nog aan.

Eerlijk. Met nog vier wedstrijden te gaan, ligt de C4 voor even opgeborgen in de sportzak.

– Charles

De laatste resultaten op een rijtje

Dikken Bal Monk – Sheffield Tuesday 8 - 3

Roskamikaas – Dikken Bal Monk       5 - 4

Dikken Bal Monk – La Coupe          3 - 5

FC Shotakoté – Dikken Bal Monk      4 - 4

Intoxicoche – Dikken Bal Monk       4 - 5 

Dikken Bal Monk – Sparta            3 - 4

Proeven van het C-niveau … met vermoeide lijven

Gadverdamme. Februari 2015, ons laatste verslag. Dat was effectief memorabel genoeg om het wat ruimte te geven, maar dit gaat erover. Tijd om de draad terug op te pikken. Wat is er in de tussentijd gebeurd? De rijzende ster aan het Brussels zaalvoetbalfirmament … blijft rijzen! Dikken Bal Monk is gepromoveerd en staat nu officieel in de C-reeks. (Waar blijft dat vat?) Al waren de eerste matchen jammer genoeg geen groot succes. Lag het aan het hogere niveau? Of kunnen we het allemaal op de afwezigheid van Pino en Anthony steken? De aandachtige lezer ontwaart het antwoord ergens in de loop van deze tekst …

Het is allemaal de schuld van Pino en Anthony

Voilà. Weg mystiek. Zondebokken gevonden! Les absents ont toujours tort, en dat soort zever.

Snel de naakte, pijnlijke cijfers:

• Bardot Berchem – Dikken Bal Monk (beker): 8 – 3
• Dikken Bal Monk – Media Markt Nieuwstraat: 6 – 8
• Sparta – Dikken Bal Monk: 7 – 3

Bardot Berchem

De eerste match van het seizoen verliezen wij nu eenmaal. Dat is traditie. Bekerke? Hop, uitschakelen. Zoals Matthias opmerkte: krachten sparen voor de competitie. Wat onthouden we? In de tweede helft speelden we, geloof ik, 4 – 3. Tegen een A-klasser. Not too shabby.

(Als de muze van Matthias tijdig op zijn brein weet in te spelen, volgt voor deze match een uitgebreider verslag. Wij wachten reikhalzend op uw schrijfsels, Forrest!)

Media Markt Nieuwstraat

[Voeg hier de obligatoire verwijzing naar hun naam toe.]

Cédric kwam pas op de laatste nipper toe met de truitjes, tot ergernis van Efrem en knipoogskes van Marcel. Willen we afspreken dat de kadee met de truitjes er ook een halfuur op voorhand is, guys?

Was het een welgeplaatst gevoel voor boetedoening? Cédric nam de eerste helft een beurt in het doel voor zijn rekening. Het werd een tof matchke … maar zonder wissels. Na vroeg op voorsprong te komen, krijgen we een aantal treffers op ons doos. In de tweede helft zet ik (Jelle) mij in de goal. Tot, ongeveer halfweg, Swinnijn puffend komt prevelen dat hij mijn taak zal overnemen. Eindelijk gebeurt het! De droom van Anthony wordt werkelijkheid! Iemand keept nen halven time!

Even leek een droomcomeback in de maak. Een paar counters, wat stoorspel en succesvolle flank-runs later staan we nog maar één doelpunt achter. Dan maakt Beys de actie en legt hij het balletje welgeplaatst aan mijn rechtervoet voor een zo goed als leeg doel … maar ik schiet onbegrijpelijk naast. De vermoeidheid. In plaats van 7 – 7 werd het zo, na een tegengoal net voor het fluitsignaal, 6 – 8. Klote!

Sparta

Alweer een halve match zonder wissels. Gelukkig kwam daar toch nog redder in nood en nieuwe speler William. Met een geslaagde eerste Dikken Beurt! Welkom! Wij wensen zijn wagen allen een spoedig herstel.

Sparta bleek niet meer de oké ploeg van enkele seizoenen geleden te zijn, toen we nog 8 – 8 speelden met blinde Beys als keeper. Hun druk was constant, hun snelheid hield niet af, hun samenspel bijna feilloos en hun passes hard en nauwkeurig. Daar was weinig tegen te beginnen. Toch een grote pluim voor Maurits, die in de eerste helft indrukwekkend sterk in het doel stond. Ook al kostte het hem een omgeslagen vingerke en dientengevolge wat moeite bij de virtuele verderzetting van het voetbalspel op de PlayStation, later die avond. De opofferingen die wij toch maken voor den Dikken Bal!

Genoeg gezjiever, actie dedju

De wedstrijd is al een week achter de rug. Moeilijk om je dan nog de details te herinneren en een verslag neer te pennen. Eén ding dat me alvast spontaan te binnen schiet is dat de wedstrijd niet te vergelijken is met de voorgaande. Die tegen Dafalgan. Maar daar gaan we dus niet weer over beginnen. Genoeg polemiek en gezever (zie vorig artikel).

Maar eigenlijk is dat wel de kern van wat we hier doen. Zeveren. Omdat zeveren leuk is. Wie zevert er nu niet graag. Vraag ik me dan af. Edoch, net iets teveel gezever bij de voorlaatste wedstrijd, omschakeling naar actie was de intentie bij de daaropvolgende, tegen Sparta.

De sympathieke Spartanen zijn sterk. Dat hadden we reeds ondervonden in de heenwedstrijd in hun piepkleine zaal in Jakkemakke. Toen hebben we ze, na een beresterke prestatie, kunnen bedwingen tot een gelijkspel. Maar in de terugwedstrijd bleek al snel dat we dat niveau in de verste verte niet zouden halen. Men moet het stellen zoals het is; Dikken Bal, Ideal zit in een serieuze dip. Wat zijn de redenen hierachter? Is het omdat we sterspeler Pino al een tijdje moeten missen? Is het omwille van een algemeen vormpeil dat naar beneden gezakt is door feestdagen? Is het omdat Stevie G ons de Spaanse wijnen heeft geïntroduceerd? Of is het net omdat Dave op miraculeuze wijze gestopt is met roken?

De immer diplomatische en genuanceerde Beysmans had er een andere analyse voor tijdens de wedstrijd: “Onze goede spelers zijn er niet, het wordt vandaag sowieso moeilijk.” Uiterst bemoedigende woorden voor een ploeg uit vorm.

En toch, vele theorieën en scenario’s, maar geen enkele de juiste. We moeten stoppen met zeveren, ongeacht hoe leuk zeveren ook is, agressiever worden en ons terug ophijsen naar de hogere regionen. Hoewel ik graag toegeef dat we ook wel blij zullen zijn met dat lekkers van Beckers..

Enfin, tot de orde van de dag: de wedstrijd tegen Sparta eindigde in een 5-2 nederlaag. De vlammen in de pan suisden voorbij en op ons doel. En bovendien, dankzij onze nieuwste aanwinst Andrew, ongetwijfeld huidig keeper van Union Saint Gilles moest hij niet voor de studies gekozen hebben, is het geen blamage geworden.

De twee eerreddende doelpunten komen op naam van Jango Pieter (proficiat, 3^e doelpunt van het seizoen is binnen) en mezelf (gene proficiat, het was een carambole goal dat er initieel naast ging maar dankzij een geniale ingeving van een Spartaanse verdediger toch nog tegen de eigen netten verdween).

Op naar de volgende wedstrijd tegen Ratjes Brussel, ditmaal niet in Jakkemakke, wel in’t gat van Pluto.

Present: Olivier, Andrew (GK), Jelle, Dave, Steve, JP, Maurits, Swinnen
Goals: JP (1), Swinnen (1)
Loyal spec: Big up to Pino & Katherine!

-Philip

Was this Spartaaaaa!?

The picture above illustrates Saturday’s game. It was a hard fought game in which both teams but Dave in particular dished out kicks and elbows to his heart’s content. The damage was limited to a yellow card (that will be a €5 fine thankyouverymuch – next time you’ll be out for a full league game so watch out with your quaint English football customs).

That said the referee, yet again one of those sad old men wasting their perfectly good Saturday evenings to oversee a game in Oudergem of all places – for a mere €20, was definately not on our side. At one point we were asked which ‘forest’ we were dragged out from. I for one don’t care much about such puzzling threats/insults/senile rants, but I did care about the free kicks our opponent was given as a result. Most of their goals were made thanks to that old git.

We lacked the magic of Pino and Yves’ fine dribbles as both players are injured right now, so considering the circumstances we played a damn fine game. The game ended in a tie (5-5) which is fair enough. I don’t think either team deserved a win. We did score the best goals. Efrem put the first three in the net, all of them with some good solo action, after which Philip burst through enemy lines twice, the last goal being a wonderful bycicle kick after an exquisite lob was served to him on a silver plate. Truly, a real gem.

Maurits receives the ‘kabouter pinnemuts’ of the day. He masterfully outwitted our goalkeeper JP, who apart from that played an awesome game.

Now onto Bob Merlo, I say they’re ready to be butchered. We have some catching up to do in the rankings. No time for mercy anymore. No drinking and whoring until next Wednesday! Dixi.

• Present: JP (GK ), Efrem, Olivier, Philip, Dave, Maurits
• Goals: Efrem (3), Philip (2)
• Spectator: big up to Pino!

Dikken Bal, Ideal – Sparta: 5-0

!

Klein, kort, compact en alles bij elkaar

Sparta – Dikken Bal, Ideal: een mooie wedstrijd op een klein veld. Een 8-8 uitslag (daarmee heeft u ‘m meteen, los uw gezicht in) die technisch als een gelijkspel geldt maar niet als zulks mag aanvaard worden. Rekening houdend met de knulligheid van het uiterst laattijdige tegendoelpunt bij een prettige 7-8 score, is die 8-8 niet meer dan een teleurstelling. Twee punten verloren, niet één punt gewonnen.

Het begon nochtans goed: op het pietluttig veldje tikten we de fijne Spartanen in de eerste minuten hoorndol. Later kwam de wedstrijd meer in evenwicht–scoregewijs althans. Knappe uithalen van Pino belandden iets te vaak op het doelomhelzend metaalwerk, de afwezigheid van Bert werd in het thuisdoel gevoeld. Olivier, uitgerust met anderhalf werkend oog, slaagde er niet steeds in de ballen van tussen z’n benen uit te houden (de playboy), Dame Fortuna was met een ander aan ‘t vogelen. Uiteraard was Pepijn, als steeds, een granieten pilaar waar onze ploeg voetbalopbouwend op rust. Goed op weg om zich naast deze grootheid te nestelen is Fabio, als we hem op deze laatste wedstrijd mogen afrekenen. Verdedigend solide, snel wanneer nodig, gerichte passes met finesse, en dan heb ik na al deze lofzang mijn bakhuis nog niet geopend over de vijf (!) goals waar dit Italiaans ros voor tekende.

U leest het: het was een wankele match, waarvan we, zonder waarheid oneer aan te doen, gerust mogen zeggen dat ze nooit op een verlies voor Dikken Bal, Ideal had kunnen leiden. Een gelijkspel was daarom worst case scenario. Tevredenheid heerst dus niet in onze rangen, in tegenstelling tot vertrouwen voor de volgende confrontaties. Ik hoop u daar te zien.

Jelle

PS: Omdat het contrast zo groot is met andere gelegenheden, voeg ik hier met plezier een woord van lofzang aan toe over de aimabele scheidsrechterheer die het verloop in goede banen leidde. Correct gefloten en steeds klaar voor een welgekomen woordje uitleg wanneer nodig.

Sparta 8 – 8 Dikken Bal, Ideal
Aanwezig: Fabio, Jelle, Maurits, Olivier, Pepijn
Goals: Fabio (5), Pepijn (3)