Woensdagavond, de vrouwen komen mee naar de voetbalmatch kijken. Ruim op tijd, administratieve paperassen invullen, water versieren, nog snel naar toilet waar de lamp niet werkt, en we installeren ons op de supportersbank. Vorige match is nog bezig, eerste klasse mannen met buikje, maar het niveau is hoog, het scorebord duidt 21:39 aan.
Onze mannen, geen buik, in hun nieuwe outfits, blauw met logo van de Monk op linkerborst warmen op. Heen en weer lopen in de breedte van het terrein, precies zoals de bieptest tijdens de LO lessen, vreselijk.
De match begint en wij bestuderen de identiteitskaarten. Efrem is van 1980, Pino zijn sik moet eraf, Hein is Nederlander en Tosh ziet er keigoed uit op zijn pasfoto. Lap, eerste tegengoal. Een paar aanmoedigingen en Pino, onze sterspeler scoort als eerste. Daarna zijn ze niet meer te stoppen. 6-1 tijdens de rust.
De keeperwissel voor het tweede deel van de match, nat zweet, boxershorts en bloot bovenlijven. De match herbegint en onze benen beginnen zeer te doen. Dat bankje is veel te laag om er zo lang op te zitten, laat staan elegant. Een van de vrouwen beslist om een wandeling te maken en komt later halfuitgekleed terug met pintjes en snoep.
Maar de mannen blijven onbegrijpelijk gefocust op dat ander rond object. Klein dipje op het terrein, net twee tegengoals binnen. Maar onze mannen in topvorm laten de moed niet zakken.
Mijn aandacht was er precies niet meer bij, want herinner me niets meer verder van de match. Maar onze délégué houdt de score goed bij 9-3. De Wulle Bieste gaan terug naar huis en wij een overwinningsomer drinken in de Monk.
Schol én proficiat mannen!
Emily
Dikken Bal Monk – De Wulle Bieste: 9 – 3
Aanwezig: Charles (GK), Efrem, Fabio, Hein, Jelle, Pino, Tosh (GK)
Fabulous supporterresses: Charline (deputy), Emily, Lies, Vineeta
Dikken Bal Monk 