Soms is een remontada ook gewoon kopiëren (Dikken Bal vs Metallurg Brasseurs: 4-0)

“Het vorige seizoen eindigde in schoonheid. Niet met een promotie naar reeks B, wel met een behoud dat resulteerde in een comfortabele 5de plaats na een opmerkelijke eindspurt en winstreeks tegen de hoger geklasseerde ploegen. Wat is dat toch bij de dikgebalden? Die diesel slaat telkens pas aan in de tweede helft van het seizoen. Alsof we eerst nog maanden het voor- en samenspel moeten aanvoelen vooraleer we die winstreeks kunnen neerleggen.. Nochtans bestaat de ploeg al ruim 8 jaar. Van samenspel zou nu toch wel sprake mogen zijn.”

Deze overpeinzing werd op 3 oktober 2018 neergepend door één van uw dikgebalden. 

Veel is er op dat vlak op heden niet veranderd.  Wederom werd er een opmerkelijke eindspurt ingezet met een 15 op 18 tegen voornamelijk hoger geklasseerde ploegen.  Ook deze keer ligt een 5^de plaats in het vizier, weliswaar in reeks B en niet reeks C.

Is er dan in die vier jaar dan echt niets veranderd? Kan ook dit jaar deze buitenissige eindspurt niet worden verklaard? Ik meen van wel.  Hiervoor zullen we echter terug in de tijd moeten gaan. Deze goedaardige kloot neemt u dan ook graag bij de hand in dit wonderlijke verhaal. Leest u even mee (nvdr: Hierbij ook in ene weg de gepaste achtergrondmuziek).

De aandachtige lezer herinnert zich mogelijks nog dat in het zog van voormelde overpeinzing er ook werd gesproken over een donkere wolk die over uw geliefde ploeg hing, m.n. een aangekondigde leegloop van het galjoen van Dikken Bal.

Alas, deze donkere wolk regende helaas ook deels neer op onze aarde. Zo hebben  Anthony, Beys, Cédric, Efrem,  Harkema, Pino, Van Baelen en Vancoppenolle de warme balzak van Dikken bal (definitief?) fysiek verlaten. Tranen en bier vloeiden rijkelijk bij hun afscheid maar zij fonkelen nu nog steeds als rijzende sterren in de galerijen van het Brusselse voetbalfirmament! 

Echter na een donkere wolk is er ook vaak een regenboog (nvdr: een overstroming kan helaas ook).

Verloren zonen De Rom en Tosh kwamen immers sneller terug dan verwacht. De één voor de liefde , de andere omdat hij Montenegro niet kond vinden en het ook gewoon te koud vond (nvdr: aan alle hipsters, beter te veel uw omgebouwde bestelwagen isoleren dan te weinig. Alsook weet dat er al duizenden mensen een wereldreis met een bestelwagen voor u hebben gedaan, zelfs voordat Instagram bestond). Tevens besloot uw dienaar om na de juiste overtuigingskracht en de hulp van de Dikgebalden en de Omers van de Monk aan boord te blijven van het dikgebalde galjoen (nvdr: In het verslag van 3 oktober 2018 had u dit al reeds kunnen vermoeden gezien Goalie Loix in de aldaar besproken wedstrijd nog steeds present gaf. Het was dus waarschijnlijk louter een kreet voor aandacht).

Bovendien werden er verse krachten aangesproken en mochten Dikken Bal dus heel wat nieuwe namen verwelkomen: David, François, Jelle M (nvdr: Niet te verwarren met Jelle Van Coppenolle), Jordy, Jules, Geoff, Martino, Matthijs, Jelle, Tim en Tom!

Het behoud van een krat aan routiniers, aangevuld met dit  blik aan nieuwe balorige persoonlijkheden – waarvan in bepaalde gevallen de ene de tienervader hadden kunnen zijn van de andere – hebben vervolgens (nvdr. aldus de schrijver) ervoor gezorgd dat het roestige en schurende galjoen van Dikken Bal werd gesmeerd met een bijkomende  kwaliteitsinjectie.

Meer nog, Dikken Bal verliet haar veilige haven in Emil Hiel alsook de wateren  van reeks C , verkende de horizon om uiteindelijk af te meren in de haven van Cominus gelegen in de exotische baai van reeks B. Meer nog, Dikken Bal mocht in het jaar 2019-2020 haar vlag als fiere leider van  reeks B hijsen. De waarheid genoodzaakt mij om hieraan onmiddellijk toe te voegen dat Dikken Bal al gijpend gebruik kon maken van een rugwind van meer dan 11 Beaufort (nvdr: 12 Beaufort is eigenlijk niet mogelijk gezien dit een orkaan is en er dan geen zeil meer te voeren is), komende uit de Corona-streek. Hierdoor werd dan ook door de admiralen van de BZVC besloten om voor de voetbal nautische veldslag die plaatsvond in 2019-2020 vroegtijdig een staakt het vuren in te lassen.  Niettegenstaande bevestigde Dikken Bal nadien dat zij meer dan zeker haar plaats waard is in deze woelige wateren.

Het voorgaande verklaart reeds het één en ander, maar biedt zij ook een antwoord op die ene overpeinzing “Wat is dat toch bij de dikgebalden”?

Zoals gesteld, ik meen van wel.

Immers na een grondige data analyse en rekening houdend met voormelde historiek blijkt dat er voor de remontada  van het jaar 2021-2022 steeds twee constanten zijn terug te vinden in de rijendikke kluster aan variabelen, m.n. Tim Baes en Goalie Loix.  

Mijn spreekwoordelijk frank viel toen Tim tussen neus en lippen door in de kleedkamer na onze meest recente match (nvdr: Dikken Bal Monk 4 – Metallurg Brasseurs 0. Niet toevallig ook dezelfde tegenstander in de match die werd becommentarieerd in het verslag van 3 oktober 2018) vertelde dat hij sinds zijn eerste deelname nog geen enkele wedstrijd had verloren.  En welnu, de eerste wedstrijd van Tim luidde niet alleen de remontada van Dikken Bal in maar ook de terugkeer van uw eigenste dienaar Goalie Loix na een maandenlange blessure (Nvdr: die evenwel nog steeds een blessure is en hij zou er best aan doen om nog verder te rusten).

Dienen dan alle pluimen voor deze remontada op de testikelen van beiden heren te worden gestoken? Neen (en liefst ook niet op die plaats), maar het wijst er volgens uw dienaar wel op dat dat mix van een oude en nieuwe lichting werkt en dat Dikken Bal voor de komende jaren zal bevestigen dat zij nog steeds een rijzende ster is aan het Brusselse voetbalfirmament. 

Dikken Bal Monk 4 – Metallurg Brasseurs 0

Loix (GK), Charles (K), Tim, Geoff, François en Ami

Verslaggever: Loix

Een donkere wolk maakt de herfst niet

Het vorige seizoen eindigde in schoonheid. Niet met een promotie naar reeks B, wel met een behoud dat resulteerde in een comfortabele 5de plaats na een opmerkelijke eindspurt en winstreeks tegen de hoger geklasseerde ploegen. Wat is dat toch bij de dikgebalden? Die diesel slaat telkens pas aan in de tweede helft van het seizoen. Alsof we eerst nog maanden het voor- en samenspel moeten aanvoelen vooraleer we die winstreeks kunnen neerleggen.. Nochtans bestaat de ploeg al ruim 8 jaar. Van samenspel zou nu toch wel sprake mogen zijn.

View this post on Instagram

De helden van de match tegen Sparta gisteren: zonder wissels 50 minuten blijven pompen en een 0-2 achterstand inhalen in de laatste 2 minuten voor het fluitsignaal!

A post shared by Dikken Bal Monk (@dikkenbalmonk) on May 17, 2018 at 7:17am PDT

Dit seizoen zou het anders zijn. Met 2 mooie oefenmatchen in de benen en een solide bekerpartij (meer hierover later) zat de voorbereiding goed. We zouden scherp, fit en geconcentreerd aan het seizoen beginnen. Maar het moet gezegd, er hangt een donkere wolk boven de ploeg. Daar waar de ploeg 8 jaar geleden werd opgericht door oude rotten Beys, Pino, Vancoppenolle, Venti en Swinnen, ziet het ernaar uit dat enkel laatstgenoemde en ondergetekende ancien de legacy van dikken ballen met gezonde knieën nog verder zal kunnen trekken. De hoop rust weliswaar nog op Vancoppenolle. Het gonst immers van de geruchten in de kleedkamer. Hij is het plein nog niet opgedraafd dit seizoen. Na een maandenlange blessure vorig jaar, is het maar de vraag of Vancoppenolle, groot sportman en triatleet, dit jaar de risico’s wil nemen. De ploeg hoopt een doordachte en slimme beslissing, want een ervaren rot en motivator als Vancoppenolle mogen we niet missen.

En het blijkt een trend, mensen die zich in triatlons smijten. Van Baelen heeft eenzelfde ambitie. Alle prioriteiten worden op deze sport gezet ipv het zaalvoetbal. Een rots in de branding in de verdediging met de motor van een brommer die we moeilijk vervangen krijgen. En het slechte nieuws eindigt hier niet. Goalie Loix, die het voorbije seizoen de staten der Midden- en Latijns-Amerika doorkruiste op zoek naar goedkope drugs en zichzelf, zou liever in Bilzen vertoeven dan in het bruisende Brussel. Ook hij besliste om het dit seizoen nog even op een lager pitje te zetten. Maar goed – dit is kwestie van de juiste overtuigingskracht, en daar zullen we wel in slagen met de hulp van de Dikgebalden en de Omers van de Monk.

Harkema volgt vrouw en pasgeboren dochter richting Zurich. De Rom en Sevenants trekken op hun beurt, na het slechte voorbeeld van lullende Loix, de wijde wereld in. Op zoek naar zichzelf en hun kleine testikels. De winter doorbrengen in Sulawesi tussen opgezette doden en andere (Sula)wezen, om al dartelend het spel the floor is lava te spelen. Of in Nieuw Zeeland de vruchten plukken van hun kleine nog te ontdekken testikels. Beiden zouden in de loop van de maand oktober de aardbol der redelijkheid verlaten voor een leven in idealisme. En drugs. Alhoewel er ook hier nog een ‘waterkansje’ bestaat dat De Rom het liever droog houdt en in Brussel blijft.

Na alle tegenslagen en een behoorlijke slecht nieuws show hebben de overgebleven dikke testikels de koppen bijeen gestoken. Vancoppenolle (onzeker), Van Baelen, De Rom, Sevenants, Harkema en Loix vervangen wordt een zware opdracht. Mannen die de voorbije seizoenen bij de diksten der dikke ballen behoorden. En toch gaan we niet halsoverkop op zoek naar een nieuwe ploeg. Voorlopig heeft enkel nieuweling Deltour de ploeg vervoegd en zal hij ons in de komende weken aantonen dat hij de vruchten heeft om het te maken.

Versterking Deltour, volgens Google afbeeldingen, vermoedelijk bij een fruitteler

De bekermatch begon sterk. 4-2 voor, 4-4 gelijk. Op penalties verloren. Dedju, het zal toch niet weer zijn dat we die slag niet kunnen slaan op het einde van de wedstrijd. Waarom geven we het weer uit handen? Wat is hiervoor de verklaring? Er staan heel wat mentale trainings op de planning voor de komende weken, want wat er tegen Metallurg Brasseurs in de eerste competitiematch gebeurde, was zoniet misschien nog erger.

De wedstrijd begon sterk, directe greep op de tegenstander en een onterechte rode kaart voor één van de tegenspelers. It’s part of the game, zeker met half seniele arbiters uit de bzvc reeks kan je wel eens hebben dat het licht en verstand uitvalt. Ach ja, nu weten we ook weer dat we tijdens de wedstrijd niet van shirtje mogen wisselen op de bank. Maar goed, dat gebeurde, en de ‘precieze’ jongen uit Nederland mocht het aftrappen. Van het veld. Precies.

Zo komen we de eerste helft al snel voor op 2-0. Loix stond tussen de palen zonder handschoenen, inderdaad hij stond er en met de juiste overtuigingskracht komt het wel goed voor de rest van het seizoen. En dan hebben we onze vaste keeper terug. Wat betekent dat Cootjans, een meer dan waardige reservekeeper, in de punt mocht postvatten. Cootjans en Swinnen, die het goed kunnen vinden naast het veld, in de kroeg en in de striptent, kunnen het blijkbaar ook goed vinden in de zaal. Een sterk duo die de duels aanging en ieders een goal en een assist bezorgde. Aan elkaar. De vreugdekreet van Cootjans, die zijn lichaam goed gebruikte bij het stilleggen van een lange bal van Loix waarop Swinnen snoeihard in de winkelhaak pegelde, sprak boekdelen en getuigde van een meer dan goede vibe bij de dikgetestikuleerden.

Maar zoals gewoonlijk waren er teveel kansen. Veel te veel kansen. Die er niet in gingen. En waar we, uit ervaring, wisten dat dit geen goed teken was. Zo geschiedde. Het was een ramp. Het was een drama. Wat niet kon en mocht gebeuren, gebeurde. Erop. En erover. 2-3 boeken toe. Hier maken we verder geen woorden meer aan vuil. De sfeer daalde onder het nulpunt, Loix in kleedkamer bij het wassen van z’n ballen:

“Ja inderdaad de laatste goal ging tussen m’n benen, maar dat is omdat ik de mama van hun spits (die scoorde) ook enkel nog maar met haar benen open heb gezien.”

Een kleine onbezonnen uitspatting, waar we niet fier op zijn. Neen; we zijn goede verliezers, behalve Loix dan, en de Brasseurs hebben een onwaarschijnlijk goeie match gespeeld. We hebben het zelf uit handen gegeven. Daar heeft de mama van hun spits, behalve dan dat ze een technisch vaardige voetballer op de wereld heeft gezet, absoluut niets mee te maken.

Zoals verwacht was er weinig animo voor den derden tijm, toch waagden delegee Beys, globetrotter Loix en topscoorder Swinnen zich tot aan de toog van de Monk. Wat uiteindelijk nog een leuke en interessante avond bleek. Wisten jullie dat Paul Hauspie een fonds ontving van de EU om een oplossing te zoeken tegen de migratie-problematiek? En dat bepaalde marketers nogs steeds quotes als de volgende uit hun mouw schudden. “Wij als marketingbureau zijn de Robin Hood van de KMO’s, wij halen het geld en de ervaring bij de multinationals om onze kleine klanten een evenwaardige zoniet betere marketing-kennis te geven. Wij hebben een abonnementsformule over twee jaar van maandelijks € 2k.” Ik bespaar jullie de naam van het bureau. Maar we hebben alleszins alsnog goed gelachen.

Dikken Bal Monk 2 – Metallurg Brasseurs 3

Loix (GK), Deltour, Cootjans, De Rom, Sevenants, Palfliet, Badichi, Swinnen

Een plus ultra verslag vanuit Zuid-Amerika

Elk seizoen halen de dikke ballen wel een exploot uit dat de wanprestaties van de rest van het jaar handig in de schaduw zet. Ditmaal was het een knaller tegen de bijna-ongeslagen leider van het pak Real Andalucia. Dat verdient een verslag van onze sterreporter niet-ter-plaatse, Felipe Loixos.

5 april, 13 dagen voor matchday – WhatsApp

Snaptony: Was goeie match dikke ballen. Iedereen voluit en positive vibes
Beys: Nice! De brasseurs springen wel terug over ons, ze hebben intoxicoche gebeat. Het wordt nog een spannend eind 😉

Siddy: Ja het gaat nog spannen maar zeker te doen! Enkel Real gaat moeilijk worden al de andere matchen moeten we zeker kunnen winnen! En zelfs die real losers pakken we ook.
Jelle:’t zal wel zijn!

16 april, 2 dagen voor matchday – WhatsApp

Jelle: Nog wat volk nodig mannen! Wie is yepaah? Kan iemand een deputy optrommelen? Of een geblesseerde medemens? @⁨Oliver Beys⁩ @⁨Pino @⁨Efrem Palfliet⁩
Anthony: Fuck them bastards, Dikken bal style winnen van de eerste en derde laatste in de competite eindigen !

17 april, 1 dag voor matchday – WhatsApp

Pino: Denk wel dat ik er kan geraken morgen.

18 april, matchday, 19u – WhatsApp

Swinne: Jaaa Pino, Pintjes pintjes
Pino: Damejeanne
Swinne: Oj ik kom eraan Pino
Charles: Sorry boys. Kan er niet bij zijn vanvnd. Work. Beat that shit outta them spanics. Alvast bedankt.
Jelle: Ok see you next time Charlie! Wie heeft de truitjes? Pino kunt gij water voorzien?
Siddy: Iemand die mij kan oppikken aan Simonis?
JP: Mannen. Ik Ben ziek. Dacht dat ik better zou zijn tegen nu, maar zelf met dafalgan ben ik niets waard. gaat ervoor!!
Jelle: Ola, toen waren ze nog met 6 🙂 Beterschap JP!  Dus gij zijt yepaah? Dan wordt het een zoektocht naar een keeper 🙂
Swinne: Keeper, wie o wie? Schoenen vergeten op kantoor, e wa later dus
Ami: Ik kan niet. Ben mijn hand gekwetst 😬

U ziet het beste lezers, de dikgebalden waren overduidelijk rechtevenredig gemotiveerd als georganiseerd voor de wedstrijd tegen de leider van de reeks, Real Andalucia.

18 april, matchday, 23.15 – sporthal Emanuel Hiel

Brindo por Ellas,
Por las mas bellas
No por las mujeres
Sino por las botellas

Ja, beste lezer, ik hoor u al hardop denken: “zijn dit Spaanse overwinningsliederen? Zijn de dikgebalden roemloos te onder gegaan? Is degradatie na deze wedstrijd getransformeerd in een dreigend monster, zijn tentakels naderend rond de enkels van onze dappere strijders?”

Oh zoveel vragen en onzekerheden, die uw tere leden in spanning houden. Lees verder en ontwaar hieronder de enige echte waarheid!

18 april, anderhalf uur eerder,  21u.30 – sporthal Emanuel Hiel

Uw trouwe verslaggever begeeft zich naar Schaarbeek, thuishaven van de dikgebalden waar zo dadelijk een heroïsche strijd zal worden uitgevochten.

Diep in de catacomben, in kleedkamer 3, treft hij een montere en energieke Jelle aan, de rest van de dikgebalden is zoals vaker nog niet aanwezig. De laatste berichten worden verstuurd, aansporingen tot haast en een noodzakelijk wederkeren kwaad: het juiste adres.

Echter, als uw trouwe verslaggever verder door de catacomben dwaalt, treft hij de weledele heren Beys & Pino aan, verwikkeld in een geagiteerd gesprek met elkander:

“Overwinning zijn drie gouden punten Pino!”
“Je sais, je sais, ze zullen er hun ballen moeten voorleggen”
“Inderdaad, maar dus Pino? Ami in de goal? Gaat dat lukken met zijn hand?”
“Wat moet dat moet!”
“Ok! Siddy in de spits, Jelle op rechts, Tosh links en Hein laatste man?”
“Correcto mundo! Swinne op de bank want die is muy tarde! Om de 5 minuten wisselen want we zijn maar met zes!”
“Bien, bien”

Zoals u hoort beste lezer, de dikgebalden hebben niks aan het toeval overgelaten en Beys & Pino aangesteld als het onverslaanbare duo van afgevaardigde en trainer. Vol trots deelt Beys aan uw trouwe verslaggever mee dat “voor de eerste keer in dikken bal geschiedenis er een officiële coach is! De weledele heer Beckers, applaus aub!”

Gedurende dat hardverdovend applaus zijn de resterende dikgebalden binnengedruppeld in de kleedkamer, zijn de veel te kleine tenuetjes rond de gespierde lichamen gewrongen en de laatste tactische richtlijnen meegeven:

 “Middengat toe!”
“Samen hoog druk zetten.”
“Man doorgeven en verdedigende taak uitvoeren.”
“Niet roepen op elkaar!”

(Dat laatste kan een ellaps zijn in de notities van uw trouwe verslaggever, want die laatste nam niet deel aan de respectievelijke wedstrijd en het aandeel in geroep zal dan ipso facto ook significant gedaald zijn, NVDR.)

18 april, 0,5 uur later, 22u00 – matchday

Het fluitsignaal snerpt door de arena, de bal rolt. De dikgebalden grijpen de fiere leider onmiddellijk bij de keel. Kans na kans wordt bij elkaar gespeeld en een superieure passing leidt om 22u11 tot de eerste goal. Tosh neemt na een sublieme pas door het midden van Hein de bal mee en legt hem in de rechterbenedenhoek.

1-0!!! (22u11)

Een flits van Spaanse furie zindert door de Spagnolen en hun handelsmerk, tikitaki wordt bovengehaald. Dit leidt tot een doelpunt na een listige plaatsbal:

1-1 (22u16)

Deze flits is helaas van korte duur en een objectieve spectacteur zou u hebben geïnformeerd  dat het “eigenlijk al 3-0 had moeten staan”.

Het spelbeeld wordt ook waarheid aangedaan en 2 extra goals volgen snel. Tosh had een begenadigde dag en het benodigde buskruit in zijn voeten:

2-1 (22u19)

3-1 (22u22)

Onze Spaanse amigo’s krabben in hun haren na al dat voetbalgeweld. Helaas voor de dikgebalden bleek dat te werken en met het nodige geluk viel de aansluitingstreffer:

3-2 (22u26)

De tijd tikt verder weg. De dikgebalden trokken het laken verder naar hun toe maar de goals bleven uit.

RUST

Pino el Machino vatte bij zijn interview tijdens de rust de eerste helft goed samen:

“Rust, 3-2, had meer voor ons moeten zijn, de mannen leggen er godverdomme hun dikke ballen voor!”

Gesterkt door deze woorden, stoven de dikgebalden de kleedkamer uit om de tweede helft aan te vatten. De start van de tweede helft was een kopie van de eerste, waar El Roja al snel naar adem hapten. Evenwel leidde dit nu wel tot snelle doelpunten.

Tosh dacht drie is geentje en na een 1-2 met Swinne was de quadrupel een feit:

4-2 (22u33)

Siddy, een rijzende ster in de dikgebalde topschutterslijst, had geen medelijden en lobte met gevoel de bal in doel:

5-2 (22u40)

Ami, de goal bewakend, was in gedachten verzonken: “die kerels maken geen kans”. En hij had de waarheid in pacht want met een verschroeiend schot liet buffel Swinne het net trillen:

6-2 (22u42)

Hein voelde zijn moment gekomen. Met een indrukwekkende solo, wervelend langs de Madrileense (of Catalaanse, Baskische) god weet wat zette Hein de 7e goal op het scorebord.

7-2 (22u43)

De “oeeh en aaahs” rolden van de tribunes en “Messiaans” werd gefluisterd.

Bij zoveel tegengoals krijgt elke keeper het op zijn heupen. Ami leefde mee en peinsde “Hun keeper kwaad, denk dat ie stopt na deze match” (Op heden heeft uw dierbare verslaggever nog geen weet van een daadwerkelijke C4; NVDR).

Dat Nederlanders ook onbaatzuchtig kunnen zijn (naast gierig, luidruchtig, groot en direct herkent te worden door elke Belg op een wereldreis – deze stereotypes zijn louter ter diverterende aard van dit verslag en uiteraard niet van toepassing op onze ‘Ollander’), zo bleek niet veel later. Na een pas op de stropdas van Jelle, stormde die laatste als een ongeleid projectiel op de portero van Real af. Het ging voor die arme hombre allemaal te snel en voor hij het goed en wel besefte lag de bal tegen het net:

8-2 (22u45)!

De eindmeet in zicht, legde Tosh na een prachtige worp van Ami (met zijn niet geblesseerde hand) en doortikken van Jelle, zijn vijfde binnen.

9-2 (22u51)!

Ergens tussendoor viel er nog een Spaanse tegengoal.

EINDSTAND: 9-3 (al had het volgens een uitgelaten Beys letterlijk 20-1  moeten zijn. Het bleef evenwel bij een figuurlijke 9-3!).

9-3, dat is dixit Pino “Hopla puntjes en pintjes binnen.”

18 april, 15m later, 23u15 – matchday

 Del gallo quisiera tenes su canto
Y del burro su instrumento
Para metertelo hasta adentro
en el dia de tu santo

U weet nu, beste lezer, dat dit overwinningsliederen van de dikgebalden zijn (naast bal-, zijn het ook taalvirtuozen).

De Spaanse Armada is dus gezonken en niet veel later stroomden de gelukwensen binnen:

Efrem: Woep woep! Goe gedaan mannen.
Snaptony: Fuck yeah !!! Real Dikken bal
Swinne: Heeeeeerlijke match mannen, alles gegeven en alles binnengehaald!! 💪🍒
Jelle: Topmatch 😍

Jaja, beste lezer! U had er moeten bij zijn, wat een spektakelstuk!

Gelukkig was er uw trouwe dienaar om u een waarheidsgetrouwe weergave mee te geven!

Tot slot geef ik u nog enkele statistieken mee, die ik u graag tot u laat bezinken en te bespreken in ons stamcafe De Monk met andere dikgebalde adepten:

• de dikgebakden hebben een doelpuntensaldo van CERO: 87-87!
• Slechts vier teams scoorden meer!
• Slechts vijf teams slikten meer goals!

Het was mij een genoegen.

Uw trouwe dienaar,

Philippe Loix

De DIKKE QUIZ, op 24 november: de eerste in een ongetwijfeld lange reeks legendarische dikke quizes!

Het is zover. Wat 3 jaar geleden ontsproot als een ideetje op een doordeweekse derden tijm in de Monk, is eindelijk realiteit: De Dikke Quiz maakt zijn blijde intrede in Brussel.

Noteren dus: 24 november om 19u30 in café Monk. Het zal doorgaan in het zaaltje boven het café, in team en gezellig, maar vooral, met veel lekkers dankzij de heerlijke spaghetti Monk, inbegrepen bij inschrijving van een ploeg van vier.

Be ready!!!

Schrijf je hier in!

Dat was een oefenmatch, grazie mille(s) Roberto!

Oefenmatch? Ik snap het niet goed. Kan je mij vertellen wat je bedoelt met oefenmatch? Is dit dan geen competitiematch? Leg het eens uit asjeblieft.

Dit waren mijn laatste woorden tegen de laatste man van tegenploeg “De Vaartkapoentjes” tijdens onze laatste, wat ik dacht, competitiematch van het seizoen. Een al bij al faire tegenstander, op 1 man na. U raadt het. De laatste man. Wat de man met het korte lontje hierop letterlijk zei zullen we u niet navertellen wegens niet geschikt voor gevoelige lezers, maar het kwam erop neer dat hij een cursus anger management kan gebruiken, en dus slechte verliezer was. U hoort het goed, verliezer!

Waarom stel ik hem deze vreemde vraag na afloop van de wedstrijd, vraagt u? Goede vraag. Van u, maar ook van mij, wacht maar. De bewuste laatste man met korte lont en vooruitgestoken borstkas had zijn ploegmaats doorheen de match geregeld aangemaand om het rustig aan te doen. Logisch en slim als je 4-1 voor staat, maar minder genietbaar als het met de woorden “dit is oefenmatch mannen” gebeurt. Tot driemaal toe. Niemand bij de faire, goedgelovige en pacifieke dikgebalden die hier gehoor aan gaf tijdens de wedstrijd en zich van zijn stuk liet blazen. Niemand, behalve ondergetekende. Uiteraard. Wel van zijn stuk te krijgen.

Maar dus, we spreken van een verliezer. Want Dikken Bal Monk haalde de overwinningvan deze ‘oefenmatch’ binnen. Jawel! En wat voor één. Een 1-4 achterstand in de eerste helft in de tweede helft rechtgezet naar een WEERGALOZE 5-4 overwinning. 

Neen, het was geen oefenmatch. Integendeel, het voelde aan als een play-off 2 finale, met een middenmoter die met winst alsnog een Europa ticket uit de brand kon slepen. Of gelijk toen Westerlo een aantal jaren geleden de beker won, en als tweedeklasser naar Europa mocht. Of zoiets. Vergelijkbaar. Denk ik. Met Pino als onze Jef Delen. Onze behaarde ballen, behalve die van den Twanne want die zijn geschoren, hebben het goed gedaan en goed gevierd in de kleedkamer.

Misschien lag het wel aan de muzikale inspiratie net voor de wedstrijd (dikwijls ook het moment dat diezelfde Twanne zijn kale (sam)ballen insmeert met pommade). Die dag was ons het immer droeve nieuws ter ore gekomen dat DJ Robert Miles, echt naam Roberto Concina, overleden was in Ibiza. DJ Robert Miles zeker niet verwarren met icoon John Miles van Night of the Proms (“Music was my first love”) – gegarandeerd op ons doos als we dit volgende wedstrijd opzetten.

De rest van de avond wordt hier maart kort neergepend en samengevat, maar was één van de langere en betere edities in de Monk dit seizoen. We hebben de overwinning met verve gevierd. Omers vloeiden, glazen sneuvelden en onbekende jarige mannen werden bijna een hartaanval verrast. Zuipen zuipen dat kan’m goed, en onze meest behaarde brabbelende dikgebalde Charles als den eersten den beste. Missie geslaagd. Avond geslaagd. Seizoen… geslaagd! Onwards and upwards naar het volgende seizoen, met Roberto als onze nieuwe vaste teamplayer.

NB: kleine kanttekening die ik onze lezers niet wil onthouden. Onze voetbal verdween na afloop van de wedstrijd. Hier een smakelijk extract uit King Charles’ briefwisseling.

Dikken Bal Monk – Vaartkapoenen: 5 – 4

Aanwezig: Charles, Efrem, Jelle, J-P (GK), Loix, Anthony, Pino, Swinnen
Goals: Jelle (2), Pino (1), Loix (1), Swinnen (1)
Assists: Efrem (2), Swinnen (1)
Député: Alicia 

Het Dikken Bal-Woordenboek

Meestal geven verslagen van Dikken Bal geen blijk van een tekort aan woordenschat (nvdr: misschien van correcte woordenschat) of kennis van het betere spreekwoord. Getuige hiervan de volgende zinsnede: “Ik zat nog even op de tak van de boom naar de kat aan het kijken, tot die uit de boom ging. Maar in de kerk werd er zonet een kogel afgeschoten” want een doodle invullen om aanwezigheid te bevestigen is niet aan Dikken Bal besteed.

Voor al deze creativiteit, danken wij uiteraard de Monk als sponsor, al heeft de creativiteit van sommige Dikgebalden weinig gerstenat nodig om het aanvaardbare niveau van verstaanbaarheid te overstijgen. (Anthony, voel u vooral niet aangesproken!)

Om bepaalde begrippen wat te verhelderen en om eindelijk eens een verslag te geven dat toch op één of andere manier aan voetbal gelinkt kan worden, hierbij een kleine verklarende woordenlijst die de match van 26 april tegen Daringmen op een min of meer verstaanbare manier zou kunnen weergeven:

• Over den bal hangen = een schot dat meer dak raakt dan doelkader. Jelle en Charles lieten enkele schoolvoorbeelden optekenen.
• Matchritme = het eeuwige excuus om een mindere start van zowel eerste als tweede helft te verbloemen. Met slechts zes dagen tot de volgende match mag hier tegen dinsdag geen sprake meer van zijn.
• Gemiste kans = de enige echte manier om de match tegen Daringmen samen te vatten, dixit de scheidsrechter. “We’ve got 99 problems and scoring is one!”
• Rechtsvoetig = een anatomisch probleem waarbij de meerderheid van Dikken Bal enkel met de rechtervoet op een bal kan trappen. Indien er iemand een sporthal weet met enkel een rechterflank, u moge zich melden. En dan nog het reglement veranderen zodat we altijd naar dezelfde goal mogen spelen uiteraard.
• Délégué = een eervolle manier om een geblesseerde toch bij de match te betrekken. “In delegeren zit het woord eren.” Maar het woord “ukasopfrettenomdatgenietkuntmeespelen” had er ook gerust in kunnen zitten.
• Positieve commentaar = opbouwende kritiek geven tijdens de match om het spelniveau op te krikken in plaats van “op elkaar te kakken”. In het licht van deze nieuwe filosofie zullen de woorden ziekenhuisbal, flutschot, “de man niet volgen”, mislukte balcontrole en blinde mol niet verklaard worden. Verder wilden we u dit schrijfsel van onze huisfilosoof niet onthouden: “spijt is niet voldoende indien er geen inzicht is. Echter inzicht komt met de jaren, dus dat komt goed! En wees gerust, een man een man, een woord een woord en na regen komt zonneschijn.” Dixit de man met een stevige linker, alsook een rechter.
• Temporiseren = het tempo uit de wedstrijd halen bij een voorsprong. Helaas vraagt dit een zekere kennis van optellen, wat niet voor elke dikgebalde is weggelegd. Temporiseren kan dus ook bij een gelijkspel.
• Billijk gelijkspel = wanneer beide ploegen ontevreden zijn over het feit dat ze de match niet hebben kunnen winnen. Dit gevoel overheerste bij beide ploegen, zodat een billijk gelijkspel misschien de enige juiste samenvatting is van de match. Al moeten we hier als neutrale reporter toch stellen dat Dikken Bal had moeten winnen met 10-4.

Eindstand 4-4. Nog twee matchen te spelen lijkt de zesde plaats het hoogst haalbare te gaan worden. Daarbij blijven we ook na dit seizoen de rijzende ster aan het Brusselse firmament.

Dikken Bal Monk – Daringmen: 4 – 4

Aanwezig: Charles, Efrem, Jelle, Loix (GK), Maurits, Pino, Swinnen
Goals: Jelle (2), Charles (1), Pino (1)
Assists: Pino (2), Loix (1), Swinnen (1)
Député en masterful verslagschrijver: Matthias 🙏

Le Coq gaat fataal met de punten aan de haal

In onze geschiedenis (nochtans fenomenaal) was de match tegen Le Coq geen mijlpaal. Eerder catastrofaal. Vanaf het eerste fluitsignaal was het of we werden langs alle kanten gepakt, oraal dan wel rectaal. Loix maakte vanaf de zijlijn nochtans veel kabaal. Hun spits leverde aan schoten een arsenaal, als een vandaal in die zaal. ‘t Was een monumentaal schandaal.

Bij rust was alles nog normaal: 2-3 achter, al werden ook wat schoten gestopt door de paal. (Dat is mogelijks fictieve taal, maar zo dikken we het wat aan, dit verhaal.) Toen stond het nog vrij egaal.

Jammer genoeg vielen de goals nadien massaal. Zonder namen te noemen, maar enkele van onze spelers leken geen voetbalschoenen te dragen, eerder een ouwe sandaal.

Moraal van het verhaal: finaal zijn zulke wanprestaties niet helemaal banaal. Draai het hoe je wil (horizontaal, diagonaal of verticaal), het is aan ons om, allemaal, de volgende tegenstander te nagelen aan de totempaal. In de zaal, niet enkel verbaal. Dat scenario is optimaal.

Loix werpt ook zijn gewicht in de schaal:

3 Omers en den boom in. Alles wat rijmt op anaal, andermaal in de anatomiezaal en samen met een afscheidsmaal.

Efrem zegt: Neen dat is niet associaal of illegaal!
Anthony denkt: binnenkort wordt ik internationaal, imperiaal of gewoon kaal.
Jelle peinst louter: anaal, anaal, da’s pas mannentaal passend in een liefdesverhaal.

Jelle reageerde als eerst:

Eén ding staat boven water als een paal: aan dit rijmproject zijn wij loyaal. Sommigen vinden dat schraal, maar op een schaal van (minimaal) catastrofaal over modaal tot (maximaal) magistraal ideaal, blijft jouw tekst vrij marginaal.

We polsten ook bij Efrem naar een reactie:

Nu ben je theatraal. Ik krijg waardeloos materiaal, niet meer dan wartaal. En door jouw gefaal is er een verband, neen, niet mensuaal, maar causaal, met mijn hoofdpijn. Stop ermee want dit is zo complex als een totaal egaal fractaal.

Dikken Ba(a)l Monk – Le Coq Sportief: 4 – 9

Aanwezig: Ami, Anthony, Charles, Efrem, Hein, JP (keeper), Pino, Swinnen
Goals: Hein, Charles, Efrem, Pino (1)
Assists: Hein, Charles, Swinnen
Own goals: JP, Pino

L’espoir fait décevoir

Ik had woensdag het voorrecht om een Dikken Bal te aanschouwen waarin chemie heerst. Cohesie, om precies te zijn.

Meester-scheikundige van dit alles?

Kies zelf.

• Architect Charles, die geruisloos het spelt versnelt en weer stillegt, het ritme bepaalt, snedige passes geeft en welgetimede runs afwisselt met in de kruising gelegde ballen? De man die driemaal scoorde en daar naar eigen zeggen vijf petit ponts aan toevoegde?
• Of Kapitein Matthias, die zich in de afgelopen weken heruitvond als rustige controleur, die op het gepaste moment concrete aanwijzingen als “opstellen!” in de groep gooit?

Wie het ook was, ze konden rekenen op een groep die er stónd.

… met een ongenaakbare drang om die drie punten naar huis te halen.

• Tosh: schaamteloos scherp in de afwerking.
• Hein: levensgevaarlijk vanuit de tweede lijn, vooral wanneer hij die doorbreekt en een balletje subtiel binnenkruist.
• Swinnen: het buffelvenijn, altijd klaar om het moraal van de tegenstander te breken.
• Loix: reflexen als een kat, op de momenten dat hij eraan denkt in de goal te blijven staan bij drie goals voorsprong.

Zes man present, maar ze speelden als negen. Ook Sheffield Tuesday rekende op zes spelers. Maar naar het slechte voorbeeld van het, ahem, sympathieke nummer 11 toonden zij nog maar eens dat voetbal een psychologisch spelletje is. Er zat wanhoop in hun aanval, steeds maar weer botsend op het ijzeren blok van Dikken Bal. Als je dan uitbreekt zoals wij dat deden, is winst onze enige optie.

Dikken Bal Monk – Sheffield Tuesday: 7-5

Present: Charles (3 goals), Hein (2g, 1 assist), Loix (GK), Matthias (1a), Swinnen (1a), Tosh (2g, 1a)

Een extra long, aub

Bloedstollende thuiswedstrijd van de dikgebalden tegen de nummer drie in het klassement krijgt teleurstellend einde met een late winner van Intoxicoche. Ref Marcel blaast op zijn fluitje : 6-7.

Gelegenheidsdélégé en fervent supporter Michiel moet het wedstrijdblad met pijn in de ballen tekenen.

Op karakter – niet plooien

Peptalk op de bank tijdens de rust. Na een dramatisch begin kon Hein – voor de gelegenheid wél op het wedstrijdblad – met een mooie harde linker de achterstand milderen tot 1-3.

Het ziet er niet goed uit. Vermijdbare doelpunten tegen gekregen. Maar de kansen waren voor Dikken Bal. “Nu nog liefst scoren”, meldt Efrem.

 Na een fulgurente start van helft 2 staat het snel 3-3. Algemene high five. Dikken Bal schreeuwt het uit. Alles kan. Zie dat geloof groeien. De Katholieke Kerk zou zò jaloers kunnen worden.

3-4. Maurits loopt de longen uit zijn lijf.
4-4. Hein duwt nog eens door.
4-6. Niet plooien zegt Efrem.
6-6. Cé en JP beuken beuken beuken.

Michiel krijgt nekpijn. Het lijkt wel Roland Garros op Emmanuel Hiel.

De spanning is te snijden. Emoties laaien op. Beide teams gaan vol voor de overwinning. Maar de batterijen lopen leeg. De acties zijn er nog, maar er ontbreekt ons een extra long. De finishing touch er nog uit persen wordt moeilijker. De tweede paal halen op een harde voorzet ook.

Wie het onderste uit de kan wil hebben, krijgt het lid op zijn neus. 6-7. Finito. Koude douche.

In de kleedkamers ook trouwens.

Weinig punten maar veel trots. En stijve tepels.

– Charles

Dikken Bal Monk 6-7 Intoxicoche

Team: Loix, Hein, Cé, Maurits, JP, Efrem, Charles
Goals: Hein (2), Charles (2), Efrem, JP
Assists: Charles (2), Loix, Efrem, Cé

13 punten. Dat verdient een tweet van Charles.

Dikken Bal gaat al enkele weken op zoek naar de overwinning. En dan kom je hem vanzelf tegen. #scalptheleader #top3nadert

Zo ging het eraan toe:

Le Coq Sportief – Dikken Bal Monk: 3 – 4

Aanwezig: Charles, Fabio, Jelle, JP, Loix (GK), Pino, Swinnen (voet omgezwikt), Tosh
Goals: Jelle (3), JP (1)
Assists: Charles, Pino, Tosh (1)